ز جهرم فرخ زاد را خواندند     بر آن تخت شاهیش بنشاندند

حکیم ابوالقاسم فردوسی، قرن چهارم و اوایل پنجم هجری

قسمت اول

در کتاب « برگزیده اعجوبه و محجوبه: داستان عامیانه کهن فارسی» که در اوایل قرن هفتم هجری تألیف شده به نام جهرم به عنوان اسم پادشاهی اشاره شده است .

سید علی آل داوود در ضمیمه نامۀ فرهنگستان طی مقاله ای که در مجلۀ ادبیات و زبان ها در سال 1378 شمارۀ 6 چاپ نموده به معرفی کتاب: «اعجوبه و محجوبه ( داستان عامیانۀ کهن فارسی) پرداخته است.

این کتاب ازجمله متون داستانی زبان فارسی است که در سال های نخستین قرن هفتم هجری، به قلم حامدبن فضل الله سرخسی نوشته و به قزل ارسلان مظفرالدین ازبک، آخرین فرمانروا از دودمان اتابکان آذربایجان، اهداء شده و تاکنون چاپ نشده است .

اعجوبه و محجوبه نام دو کنیز زیبای مصری بوده اند که به دربار پادشاه ایران آورده شده اند وآنان داستان هایی برای پادشاه ایران نقل می کردند .

نکتۀ قابل توجّه این است که در یکی از حکایت ها که محجوبه در موضوع صفت عدل و انصاف نقل می کند از پادشاهی نام می برد که در خطّۀ بدخشان بوده و نام « جهرم» داشته است.

« آورده اند که در خطّۀ بدخشان پادشاهی بود جهرم نام. نیک روشن دل و دوراندیش بودی در عزایم امور مُلک از فرط کفایت شرط تیقّظ به جای آوردی».... ادامه دارد ...